Previous Page  31 / 62 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 31 / 62 Next Page
Page Background

31

บรรณานุกรม

Bybee, R. W. (2011).

Scientific and Engineering Practices in

K-12 Classrooms: Understanding A Framework for K-12

Science Education.

Science Teacher. 78(

9

)

, 34-40.

Katehi, L., Pearson, G. and Feder, M. (2009).

Engineering in

K-12 Education: Understanding the Status and Improving

the Prospects.

Washington, D.C.: National Academies Press.

Piaget, J. (1972).

The Principle of Genetic Epistemology.

London: Routledge&Kegan Paul.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2554).

หนังสือ

เรียนรายวิชาพื้นฐาน คณิตศาสตร์ เล่ม 2 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3.

กรุงเทพมหานคร: องค์การค้า สกสค.

สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2555).

คู่มือครู

รายวิชาพื้นฐาน คณิตศาสตร์ เล่ม 2 ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3.

กรุงเทพมหานคร:

องค์การค้า สกสค.

ส�

ำหรับการสุ่มหยิบลูกปิงปองสีฟ้า 3 ลูก สีส้ม 2 ลูก จากถัง

สีทึบดังแสดงในกิจกรรมนี้ ผลลัพธ์ทั้งหมดที่อาจเกิดขึ้นมีทั้งสิ้น 10

แบบ คือ

ฟ้า

1

- ฟ้า

2

ฟ้า

1

- ฟ้า

3

ฟ้า

1

- ส้ม

1

ฟ้า

1

- ส้ม

2

ฟ้า

2

- ฟ้า

3

ฟ้า

2

- ส้ม

1,

ฟ้า

2

- ส้ม

2

ฟ้า

3

- ส้ม

1

ฟ้า

3

- ส้ม

2

และ ส้ม

1

- ส้ม

2

ซึ่งเมื่อนักเรียนได้หยิบลูกปิงปองครบแล้ว ครูอาจน�

ำสรุปด้วย

การแสดงการค�

ำนวณความน่าจะเป็นว่า

ความน่าจะเป็นที่จะได้ลูกปิงปองสีเดียวกัน = เนื่องจากมี

ผลลัพธ์ที่ได้สีเหมือนกัน 4 แบบ

ความน่าจะเป็นที่จะได้ลูกปิงปองต่างสีกัน = เนื่องจากมี

ผลลัพธ์ที่ได้สีต่างกัน 6 แบบ

ดังนั้นโอกาสที่จะหยิบได้ลูกปิงปอง

ต่างสี

กันจึงมากกว่า

เนื่องจากมีค่าความน่าจะเป็นที่สูงกว่า และจะแตกต่างจากการ

เปรียบเทียบโอกาสด้วยการแจกแจงผลลัพธ์โดยไม่ค�

ำนึงถึงจ�

ำนวน

ลูกปิงปอง เช่น การสรุปว่าผลลัพธ์ที่เป็นไปได้มี ฟ้า-ฟ้า ส้ม-ส้ม

และ ฟ้า-ส้ม โอกาสที่ได้สีเหมือนกันจึงมากกว่า ซึ่งเป็นความเข้าใจ

ที่คลาดเคลื่อนเพราะแต่ละกรณีมีโอกาสเกิดขึ้นไม่เท่ากัน โดยครู

ผู้สอนอาจเน้นย�้

ำให้นักเรียนเห็นถึงความแตกต่างในจุดนี้ด้วย

จากตัวอย่างกิจกรรมความน่าจะเป็นตามแนวทางสะเต็มที่

ได้ยกตัวอย่างมานี้ น่าจะแสดงให้เห็นถึงแนวการจัดการเรียนรู้

คณิตศาสตร์โดยการใช้กระบวนการคิดวิเคราะห์และแก้ปัญหา

เพื่อน�

ำนักเรียนเข้าสู่เนื้อหาและทฤษฎีด้วยตัวเองได้เป็นอย่างดี

นับเป็นการกระตุ้นให้ผู้เรียนสร้างองค์ความรู้ได้ด้วยตัวเองผ่าน

กิจกรรมที่เป็นรูปธรรม ท�

ำให้ผู้เรียนสามารถท�

ำความเข้าใจและ

จดจ�

ำหลักการทางคณิตศาสตร์ได้อย่างถ่องแท้และยั่งยืนมากยิ่งขึ้น

ขอขอบคุณ อาจารย์ นิติกาญจน์ ไกรสิทธิพัฒน์ และ

อาจารย์ศิริบุญ อักษรกิตติ์ จากโรงเรียนปทุมคงคา ส�

ำหรับ

ค�

ำแนะน�

ำในการวางแผนและการทดลองกิจกรรมกับนักเรียน

รูปที่ 3 นักเรียนมีส่วนร่วมในการทายและหยิบลูกปิงปองในกิจกรรม

“คนละสีเดียวกัน”

4

10

6

10