Table of Contents Table of Contents
Previous Page  35 / 62 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 35 / 62 Next Page
Page Background

ปีที่ 43 ฉบับที่ 192 มกราคม - กุมภาพันธ์ 2558

ปรับวิถีการออกแบบการเรียนรู้...

เพื่อผู้ เรียน

ในศตวรรษที่ 21

ภาควิชาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

e-mail:

pongsatorn1207@gmail.com

ทักษะแห่งศตวรรษที่ 21 (21

st

Century Skills) ที่พัฒนาโดยเครือข่ายองค์กรความร่วมมือเพื่อทักษะแห่งศตวรรษที่ 21(Partnership

for 21

st

Century Skills:

P21.org

) จากฐานแนวคิดที่ว่า

“การจัดการศึกษาในโลกยุคใหม่ควรให้ความส�

ำคัญกับกระบวนการเรียนรู้มากกว่าตัว

ความรู้”

ก�

ำลังเป็นสิ่งที่ถูกกล่าวขานถึงกันอย่างกว้างขวางในแวดวงการศึกษาทั่วโลก โดยกรอบแนวคิดดังกล่าวระบุว่าการศึกษาควรมุ่งเน้น

ให้ผู้เรียนเกิดทักษะส�

ำคัญ 3 ประการได้แก่

1. ทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม (Learning and Innovation Skills)

มุ่งเน้นให้เกิดความสามารถในการคิดวิเคราะห์และ

แก้ปัญหา การสื่อสาร การสร้างความร่วมมือ การคิดสร้างสรรค์และนวัตกรรม

2. ทักษะชีวิตและการประกอบอาชีพ (Life and Career Skills)

มุ่งเน้นให้มีความสามารถในการยืดหยุ่นและปรับตัว มีเป้าหมาย

ของชีวิตและความคิดริเริ่ม เข้าใจสังคมและยอมรับความแตกต่างทางวัฒนธรรม มีศักยภาพการผลิตและยอมรับการตรวจสอบ

มีความเป็นผู้น�

ำและมีความรับผิดชอบ

3. ทักษะด้านสารสนเทศ และ เทคโนโลยี (Information, Media and Technology Skills)

มุ่งเน้นให้มีความสามารถ

ในการเข้าถึงสารสนเทศและสื่อต่าง ๆ ได้อย่างเหมาะสม สามารถจัดการ เชื่อมโยง ประเมินและสร้างสารสนเทศ รวมถึงการประยุกต์

ใช้เรื่องจริยธรรมและกฎหมายกับการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศได้

กรอบความคิดเพื่อการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21

(ที่มา : The Partnership for 21st Skills (2009))

ยุทธวิธีการออกแบบการเรียนรู้ที่จะช่วยให้ผู้เรียนเกิดทักษะ

ดังกล่าวได้ จ�

ำเป็นต้องอาศัยประเด็น (theme) เรื่องราว (issue)

หรือปัญหา (problem) ที่มีความท้าทาย น่าสนใจ และส�

ำคัญ

ที่สุดคือต้องสอดคล้องกับสถานการณ์ในชีวิตจริง (real-life

situations) ของผู้เรียน หน่วยการเรียนที่ครูจัดควรมีลักษณะ

เป็นประเด็นที่เน้นพหุวิทยาการ (interdisciplinary themes)

คือ บูรณาการใช้ศาสตร์ความรู้หลายๆ สาขาร่วมกัน เพื่อเปิด

โอกาสให้ผู้เรียนได้ฝึกน�

ำความรู้ไปประยุกต์ใช้ ผ่านการลงมือ

ปฏิบัติงานจริงจนเกิดเป็นการเรียนรู้ที่มีความหมาย (Meaningful

Learning)

ผู้เขียนขอยกตัวอย่างการออกแบบหน่วยการเรียนรู้ที่เชื่อมโยง

กับชีวิตจริงของผู้เรียน และบูรณาการใช้ความรู้ศาสตร์ต่าง ๆ ผ่าน

การเรียนรู้แบบเน้นภาระงานเป็นฐาน (Task-based Learning) ดังนี้