Table of Contents Table of Contents
Previous Page  41 / 62 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 41 / 62 Next Page
Page Background

ปีที่ 43 ฉบับที่ 192 มกราคม - กุมภาพันธ์ 2558

41

นับว่าอยู่ผิดที่เพราะโดยปกติอ่าวจะอยู่ภายในทะเลโดยเป็นส่วนหนึ่ง

ของทะเล ทะเลแห่งความกระหายเต็มไปด้วยฝุ่นที่ละเอียดมาก

เป็นฝุ่นแห้งกว่าฝุ่นในทะเลทรายบนโลก เป็นฝุ่นที่เกือบไหลได้

คล้ายกระแสน�้

ำ แทนที่จะเป็นหินดินก้อนเล็ก ๆ เรียกว่า เรโกลิธ

(regolith) ที่ปกคลุมพื้นผิวส่วนใหญ่ของดวงจันทร์ ผู้จัดเที่ยวมี

เรือชื่อ

เซลีนี

ที่ออกแบบพิเศษให้วิ่งไปบนฝุ่นดวงจันทร์นี้คล้าย

การเคลื่อนที่ของเจ็ตสกีบนน�้

ำ ในการผจญภัยครั้งหนึ่งเกิด

แผ่นดินไหวอย่างรุนแรงบนดวงจันทร์ท�

ำให้แผ่นดินยุบ ขณะที่

เรือเซลีนีแล่นผ่าน เรือจมลงไปใต้ผิวฝุ่นประมาณ 15 เมตร เรือจึง

หายไป เกิดปัญหาที่อาจท�

ำให้ผู้โดยสารและลูกเรือถึงแก่ชีวิต

โดยทันทีทันใด เพราะเรือเซลีนีมีอากาศหายใจจ�

ำกัด ไม่มีหนทาง

ที่จะระบายความร้อน ระบบสื่อสารใช้การไม่ได้ ไม่มีใครรู้ว่า

เรือเซลีนีอยู่ตรงจุดใดแน่ เวลาเหลือน้อย ภายในเรืออุณหภูมิสูงขึ้น

อากาศกลายเป็นพิษใช้หายใจไม่ได้ กัปตันและลูกเรือพยายาม

คลายความกังวลของผู้โดยสารขณะรอความช่วยเหลือโดยได้รับ

ความร่วมมือจากผู้โดยสารคนหนึ่งซึ่งเกษียณอายุแล้วจากการ

ประกอบอาชีพเป็นกัปตันนักส�

ำรวจและนักบินอวกาศ แต่ตอนแรก

ไม่ได้แสดงตัว ขณะนั้นเองนักดาราศาสตร์สติเฟื่องคนหนึ่งสังเกต

ดวงจันทร์จากดาวเทียมซึ่งอยู่ณจุด L2 ของระบบโลกและดวงจันทร์

ท�

ำให้เขาเชื่อว่าเขาพบร่องรอยที่มีอุณหภูมิสูงบนพื้นผิวดวงจันทร์

น�

ำมาสู่การช่วยเหลือผู้ที่อยู่ในเรือเซลีนีได้ในที่สุด

อีกเรื่องหนึ่งที่

เซอร์อาร์เทอร์ซี คลาร์ก

เขียนเกี่ยวกับดวงจันทร์

คือ

จอมจักรวาล 2001

(2001: A Space Odyssey) โดยมี

เค้าโครงที่เชื่อว่า มนุษย์ต่างดาวผู้มีเทคโนโลยีสูงได้แกะสลักหินสีด�

ขนาดใหญ่รูปทรงสี่เหลี่ยมมุมฉาก ที่มีอัตราส่วน ความหนา :

ความกว้าง : ความสูง เป็น 1:4:9 หรือ 1

2

:2

2

:3

2

นั่นคือแท่งวัตถุนี้

มีความหนา 1/4 ของความกว้างและ 1/9 ของความสูง แล้วฝังไว้

ลึก 15 เมตรใต้ผิวในเครเตอร์ทีโค ของดวงจันทร์ เมื่อ 3 ล้านปีมา

แล้ว หินสีด�

ำนี้เป็นวัตถุที่ท�

ำให้เกิดการรบกวนสนามแม่เหล็กของ

ดวงจันทร์ตรงบริเวณเครเตอร์ทีโค จึงเรียกว่า ทีเอ็มเอ-1 (TMA-

1:Tycho Magnetic Anomaly One) หมายถึงความ

ไม่เป็นปกติทางสนามแม่เหล็กบริเวณทีโคเป็นหินชิ้นที่ 1

นักวิทยาศาสตร์ขุดพบทีเอ็มเอ-1 ในเวลากลางคืน เมื่อดวงอาทิตย์

ขึ้นในเวลารุ่งเช้าบนดวงจันทร์ ปรากฎว่าแสงแดดท�

ำให้ทีเอ็มเอ-1

ส่งคลื่นวิทยุไปยังไอเอปตัส ดวงจันทร์ใหญ่เป็นที่ 3 ของดาวเสาร์

ซึ่งต่อมานักส�

ำรวจได้เดินทางไปส�

ำรวจไอเอปตัสและพบหินสีด�

ขนาดใหญ่บนไอเอปตัส เป็นหินที่มีสัดส่วนเดียวกันกับทีเอ็มเอ-1

จึงได้รับชื่อว่า ทีเอ็มเอ-2

นอกจากนี้ยังมีนักเขียนนวนิยายวิทยาศาสตร์ที่พูดถึงดวงจันทร์

เป็นอาณานิคม โดยมีที่อยู่อาศัยอยู่ใต้ดิน เช่น

รอเบิร์ต เอ ไฮน์ไลน์

(Robert A. Heinlein) นักเขียนชาวอเมริกันเขียนเรื่อง

“The Menace from Earth” เมื่อ ค.ศ.1957 นับเป็นเรื่องแรก ๆ

ที่น�

ำเรื่องราวของการท่องเที่ยวอวกาศเข้าไปอยู่ในนิยายด้วย

นิยายการท่องเที่ยวอวกาศเกิดจากความรู้และความคิด

จินตนาการของผู้เขียน ความรู้ของมนุษย์ในอดีตอาจน้อยกว่า

ความรู้ของมนุษย์ในยุคปัจจุบัน แต่มีความคิดจินตนาการที่

หลากหลายไม่มีขอบเขต ความฝันของมนุษย์ที่จะขึ้นไปเหยียบ

ผิวดวงจันทร์มีมาช้านานและประสบความส�

ำเร็จเมื่อ 45 ปีนี่เอง

โดยมนุษย์อวกาศอเมริกาในโครงการอะพอลโล

ในโลกแห่งความเป็นจริง ความส�

ำเร็จดังกล่าวเกิดขึ้นได้

เพราะความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีด้านจรวด สหภาพโซเวียต

รัสเซียพัฒนาจรวดที่มีพลังขับดันสูงได้ก่อนสหรัฐเมริกา จึงส่ง

ดาวเทียมดวงแรกของโลกชื่อ สปุตนิก-1 ขึ้นสู่อวกาศได้ก่อนเมื่อ

วันที่ 4 ตุลาคม ค.ศ. 1957 และสหรัฐเมริกาตามมาติด ๆ

ด้วยการส่งดาวเทียมเอกซ์พลอเรอร์ 1 ขึ้นไปโคจรรอบโลกเมื่อ

วันที่ 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1958 การแข่งขันกันในการออกไปนอกโลก

ระหว่าง 2 ประเทศมหาอ�

ำนาจทางอวกาศนี้เป็นไปอย่างเข้มข้น

ตลอดระยะเวลานับตั้งแต่ ดาวเทียมดวงแรกขึ้นสู่ อวกาศ

ต่อมาในวันที่ 12 เมษายน ค.ศ. 1961 สหภาพโซเวียตรัสเซีย

ก้าวหน้ากว่าคู่แข่งด้วยการส่งยุริ กาการิน มนุษย์อวกาศคนแรก

ขึ้นไปโคจรรอบโลก ท�

ำให้สหรัฐอเมริกา โดยประธานาธิบดี

จอห์น เอฟ เคนเนดี ออกมาประกาศ เมื่อวันที่ 12 กันยายน ค.ศ. 1962

ว่า “เราเลือกที่จะไปลงดวงจันทร์ในทศวรรษนี้ให้ได้ และท�

ำสิ่ง

อื่น ๆ ด้วย ไม่ใช่เพราะท�

ำได้ง่าย ๆ แต่เป็นเพราะมันท�

ำยาก..”

สหรัฐอเมริกาเอาชนะสหภาพโซเวียตรัสเซีย ด้วยการน�

ำยาน

อะพอลโล 11 ลงดวงจันทร์ได้เป็นผลส�

ำเร็จ เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม

ค.ศ. 1969 โดยนักบินอวกาศอเมริกาชื่อ นีล อาร์มสตรอง

ก้าวลงบันไดของยาน ลงดวงจันทรชื่อ อีเกิล เหยียบพื้นผิว

ดวงจันทร์ด้วยรอยเท้าแรกพร้อมค�

ำกล่าวที่ว่า “นี่เป็นก้าวสั้น ๆ

ของมนุษย์ก้าวหนึ่งบนดวงจันทร์ แต่เป็นก้าวกระโดดที่ยาวมาก

ก้าวหนึ่งของมนุษยชาติ..(ในการส�

ำรวจอวกาศ)”

GALAXY