40 / 61
หมายเหตุ :
ล�
ำดับของประเทศ/เขตเศรษฐกิจถูกเรียงล�
ำดับจากน้อยไปมาก ตามร้อย
ละของนักเรียน ที่อยู่ในโรงเรียนที่ผู้สอนเห็นความส�
ำคัญของการพัฒนาทางสังคม
และอารมณ์ของนักเรียน
กราฟที่ 3
แสดงความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนคณิตศาสตร์
กับร้อยละของผู้เรียนในประเทศต่าง ๆ ที่ผู้บริหารโรงเรียน
เห็นด้วยหรือเห็นด้วยอย่างยิ่งว่า ผู้สอนคณิตศาสตร์ใน
โรงเรียนมีความเห็นว่าพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์ของ
ผู้เรียนมีความส�
ำคัญเท่ากับการพัฒนาความรู้และทักษะทาง
คณิตศาสตร์ของผู้เรียน
ผู้บริหารโรงเรียนที่ตอบแบบสอบถามของ PISA
2012 ได้ตอบข้อค�
ำถามที่ถามว่า ผู้บริหารโรงเรียนเห็นด้วย
มากน้อยเพียงใดว่า ผู้สอนคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมีความคิด
ว่าพัฒนาการทางสังคมและอารมณ์ของผู้เรียนมีความส�
ำคัญ
เท่ากับการพัฒนาความรู้และทักษะทางคณิตศาสตร์ของ
ผู้เรียน ข้อค�
ำถามนี้มีจุดประสงค์เพื่อสอบถามถึงความรู้สึก
ของผู้บริหารโรงเรียนว่าผู้สอนในโรงเรียนได้ให้คุณค่ากับ
การช่วยเหลือผู้เรียนในการพัฒนาด้านสังคมและอารมณ์
เพียงใด ข้อมูลของ PISA บ่งชี้ว่า โดยส่วนใหญ่ ผู้เรียนของ
ประเทศต่าง ๆ อยู่ในโรงเรียนที่ผู้สอนเชื่อว่า พัฒนาการทาง
สังคมและอารมณ์ของผู้เรียนมีความส�
ำคัญเท่ากับการพัฒนา
ความรู้และทักษะทางคณิตศาสตร์ของผู้เรียน เมื่อเปรียบ
เทียบในกลุ่มประเทศ OECD พบว่า โดยเฉลี่ย ผู้เรียน
ประมาณ 71% อยู่ในโรงเรียนที่ผู้บริหารโรงเรียนรายงานเช่น
นั้น อย่างไรก็ตาม เมื่อเปรียบเทียบกับประเทศ/เขตเศรษฐกิจ
อื่น ๆ ที่เข้าร่วมโครงการ พบว่า ร้อยละของผู้เรียนที่อยู่ใน
โรงเรียนเช่นนั้นมีสูงกว่าผู้เรียนที่อยู่ในกลุ่มประเทศ OECD
ดังแสดงในกราฟที่ 3
นอกจากนี้ ในโรงเรียนที่ผู้เรียนรายงานว่ามีความ
สัมพันธ์ที่ดีกับผู้สอน ยังพบว่า ผู้เรียนรายงานว่า ไม่ค่อยมา
โรงเรียนสาย หรือไม่ค่อยขาดเรียนในบางชั่วโมงหรือ
ทั้งวัน ในช่วงเวลาสองสัปดาห์ก่อนสอบ PISA ซึ่งพบกรณีดัง
กล่าวได้ในทุกประเทศ/เขตเศรษฐกิจ ยกเว้นใน ฮ่องกง-จีน
อินโดนีเซีย ลิกเตนสไตน์ และมาเลเซีย โดยผู้เรียนที่ความ
สามารถทางคณิตศาสตร์เทียบเท่ากันและมาจากครอบครัว
ที่มีภูมิหลังทางเศรษฐกิจและสังคมใกล้เคียงกัน ผู้เรียนที่มี
ความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้สอนมากกว่า มักจะมาโรงเรียนสายหรือ
ขาดเรียนน้อยครั้งกว่า
ฉันก็จะได้รับความช่วยเหลือจากผู้สอนของฉัน และผู้สอน
ของฉันเกือบทั้งหมด ปฏิบัติต่อฉันเป็นอย่างดี) มักจะรายงาน
ว่าพวกเขามีความสุขเมื่ออยู่ในโรงเรียน พวกเขาหาเพื่อน
ได้ง่ายเมื่ออยู่ที่โรงเรียน พวกเขามีความรู้สึกคล้ายกับว่าเป็น
ส่วนหนึ่งของโรงเรียน และพวกเขาพอใจกับโรงเรียนของ
พวกเขา ในกรณีดังกล่าว ผู้เรียนแทบจะไม่รายงานว่า
พวกเขารู้ สึกโดดเดี่ยวเมื่ออยู่ที่โรงเรียน และพวกเขา
รู้สึกเขินและผิดที่ผิดทางเมื่ออยู่ที่โรงเรียน
การที่ผู้เรียนจะประสบความส�
ำเร็จหรือมีความเป็น
อยู่ในชีวิตดีเพียงใดนั้น ส่วนหนึ่งก็ขึ้นกับความสามารถของ
ผู้ เรียนในการพัฒนาทางสังคมและอารมณ์ ดังนั้น
การพัฒนาในเรื่องดังกล่าว จึงมีความส�
ำคัญต่อผู้เรียนมาก
พอ ๆ กับการพัฒนาเชิงวิชาการ
โรงเรียนไม่ใช่เพียงสถานที่ที่ให้ความรู้ในวิชาต่าง ๆ
เท่านั้น ยังเป็นสถานที่ส่งเสริมให้เกิดพัฒนาการทางสังคม
และอารมณ์
นิตยสาร สสวท.
40