นิตยสาร สสวท. ฉบับที่ 184 กันยายน - ตุลาคม 2556

10 / 62

10 นิตยสาร สสวท.
ภาพที่ 1 พรสวรรค์ด้านดนตรีเป็นที่รู้จักโดยทั่วไป เช่น นักไวโอลินน้อย
Akim Camara จากเยอรมนี
(ที่มา: )
ฉะนั้นบทความนี้จะกล่าวถึงเรื่อง “พรสวรรค์” เป็นหลัก เพราะ
คำ �นี้ถูกใช้ในวงการจิตวิทยาหรือด้านการศึกษาในประเทศต่าง ๆ
อย่างแพร่หลาย คำ�ต่าง ๆ เหล่านี้ถูกใช้ในบริบทต่าง ๆ กัน ทั้งนี้ความ
หมายของคำ �ยังขึ้นอยู่กับบริบททางสังคมและวัฒนธรรมของแต่ละ
ประเทศอีกด้วย ถึงกระนั้นก็ตามมีนิยามที่ใช้กันอย่างเป็นทางการ
โดยรัฐหรือองค์กรต่าง ๆ เช่น นิยามจากรัฐบาลสหรัฐอเมริกา นิยาม
นี้เป็นไปตามกฎหมายจาวิทซ์ ซึ่งว่าด้วยการให้ทุนการศึกษาแก่เด็ก
เก่งจากครอบครัวที่มีรายได้ต่ำ � (National Association for Gifted
Children, 2008)
“นักเรียนที่มีพรสวรรค์หรือมีความสามารถพิเศษ คือ ผู้ที่มี
สมรรถภาพสูงทางด้านสติปัญญา การสร้างสรรค์ ศิลปะ หรือ
ความเป็นผู้นำ� หรือสาขาวิชาต่าง ๆ และต้องการความช่วยเหลือ
หรือกิจกรรมที่ไม่มีอยู่ในโรงเรียนเพื่อจะพัฒนาสมรรถภาพด้านนั้น
อย่างเต็มที่”
สำ �นักงานวิจัยและพัฒนาการศึกษาแห่งสหรัฐอเมริกา ในปี
ค.ศ. 1993 ได้กล่าวไว้ในรายงาน “ความเป็นเลิศระดับชาติและการ
พัฒนาผู้มีความสามารถพิเศษ” โดยคำ �ว่า “พรสวรรค์” ถูกตัดออก
นิยามใหม่ใช้คำ �ว่า “ความสามารถพิเศษอันโดดเด่น” (outstand-
ing talent) แทนและลงท้ายด้วยประโยคต่อไปนี้ (NAGC, 2008)
“ความสามารถพิเศษอันโดดเด่น มีอยู่ในตัวเด็กที่มาจากหลาก
หลายวัฒนธรรม ทุกช่วงชั้นทางเศรษฐกิจ และมีอยู่ในกิจกรรมทุก
ด้านของมนุษย์”
ส่วนสมาพันธ์แห่งชาติเพื่อเด็กที่มีพรสวรรค์ของสหรัฐอเมริกา
ได้นิยามผู้มีพรสวรรค์ไว้ดังนี้ (NAGC, 2008)
“ผู้มีพรสวรรค์คือผู้ที่มีความโดดเด่นในด้านความถนัด (หมายถึง
ความเป็นเลิศในการใช้เหตุผลและการเรียนรู้) หรือด้านสมรรถภาพ
(หมายถึง มีผลสัมฤทธิ์หรือความสำ�เร็จในระดับ 10%แรก) ในสาขา
ใดสาขาหนึ่ง ที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมที่มีระบบสัญลักษณ์ของตัว
เอง (คณิตศาสตร์ ดนตรี ภาษา) และ/หรือ ทักษะทางการสัมผัส-
เคลื่อนไหว (เช่น การวาดภาพ การเต้นรำ � กีฬาต่าง ๆ )”
กลุ่มโคลัมบัสซึ่งเป็นกลุ่มของนักการศึกษาและนักวิจัยด้านการ
ศึกษาพิเศษได้ให้นิยามว่า (NAGC, 2008) “พรสวรรค์ เป็นพัฒนาการ
แบบไม่เป็นจังหวะที่ความสามารถทางสมองขั้นสูงและการจดจ่อ
อย่างสูง ร่วมกันสร้างประสบการณ์และการตระหนักรู้ภายใน ซึ่ง
มีความแตกต่างในเชิงคุณภาพจากสภาพปกติ ปรากฏการณ์นี้เด่น
ชัดมากขึ้นตามสมรรถภาพทางสติปัญญา ลักษณะเฉพาะของผู้มี
พรสวรรค์ทำ�ให้พวกเขาอ่อนแอและต้องการการเลี้ยงดู การสอน
และการให้คำ�ปรึกษาที่แตกต่างไป เพื่อให้เขาพัฒนาได้สูงสุด”
จะมีความสามารถสูงในทักษะบางอย่าง เช่น การสื่อสารทางคำ�
พูด แต่ก็อาจมีความสามารถต่ำ�ในด้านการรับรู้ขนาดพื้นที่หรือ
ด้านความจำ� ความหมายที่กำ�กวมนี่เองที่จำ �กัดการใช้คำ�นี้ใน
กรณีทั่ว ๆ ไป
• คำ�ว่า “ไอคิวสูง” (high IQ) อาจหมายถึงอะไรก็ได้ ซึ่งขึ้น
อยู่กับว่า “สูง” กว่าอะไร
• คำ�ว่า “ผู้เรียนรู้เร็ว” (rapid learner) ก็ช่วยให้เข้าใจเรื่อง
พรสวรรค์ได้เพราะว่ามันคือลักษณะเฉพาะของเด็กที่มีพรสวรรค์
• คำ �ว่า “เป็นเลิศ” (exceptional) ใช้กับเด็กที่มีพรสวรรค์
ที่แสดงออกถึงลักษณะข้างต้นอย่างโดดเด่น
...”