

วรนารถ อยู่สุข
•
นักวิชาการ สาขาวิชาคณิตศาสตร์ สสวท.
•
e-mail:
wyoos@ipst.ac.thรอบรู้
คณิต
27
ปีที่ 44 ฉบับที่ 198 มกราคม-กุมภาพันธ์ 2559
หลักของความน่าจะเป็นมีต้นก�
ำเนิดมาจาก
การพนัน เมื่อกว่า 300 ปีมาแล้ว ที่ เชอวาลิเอ เดอ เมเร
(
Chevalier de Méré
) นักพนันชาวฝรั่งเศส
แพ้พนันในเกมทอดลูกเต๋า ท�
ำให้เขารู้สึกสงสัย
ในผลที่เกิดขึ้นจากเกม เพราะผลขัดแย้งระหว่าง
สิ่งที่คิดกับประสบการณ์ จึงน�
ำความสงสัยนี้ไป
ปรึกษา เบลส์ ปาสกาล (Blaise Pascal) เพื่อนที่เป็น
นักคณิตศาสตร์ และปาสกาลได้น�
ำปัญหานี้ไปปรึกษา
ปีแอร์ เดอ แฟร์มา (Pierre de Fermat) การปรึกษา
หารือท�
ำให้ปาสกาลและแฟร์มาคิดสร้างทฤษฎี
เรื่องความน่าจะ เป็น ซึ่งเรียกว่า
“หลักการ
พื้นฐานของทฤษฎีความน่าจะเป็น”
นี่เป็นจุดเริ่มต้น
ในการศึกษาค้นคว้าเรื่องความน่าจะเป็นจวบจน
ปัจจุบัน
ความน่าจะเป็น
ใน
ชีวิตจริง
การจัดการเรียนการสอนเรื่องความน่าจะเป็นในระดับ
มัธยมศึกษาตอนต้น โดยทั่วไปมักจะให้นักเรียนทดลอง
โดยใช้สิ่งของง่ายๆ เพื่อให้สามารถเห็นว่าผลลัพธ์จากการทดลอง
มีโอกาสเกิดขึ้นได้ต่างๆกัน เช่นการโยนเหรียญการทอดลูกเต๋า
หรือการสุ่มหยิบลูกบอลจากถัง นอกจากตัวอย่างดังกล่าวนี้แล้ว
ครูอาจกระตุ้นให้นักเรียนมีความสนใจในบทเรียนนี้มากขึ้น
โดยการยกตัวอย่างสถานการณ์ที่มีในชีวิตจริง หรือเสริมด้วย
เหตุการณ์ที่อยู่ในความสนใจของนักเรียน เช่น
• การจับสลากของขวัญ
เป็นกิจกรรมที่หลายโรงเรียน
จัดขึ้นช่วงเทศกาลปีใหม่ ซึ่งจะช่วยให้นักเรียนสนใจ
รางวัลที่ตนอาจจะได้รับ
• การจับสลาก (ใบด�
ำ-ใบแดง) ในการเกณฑ์ทหาร
โดยเฉพาะเวลามีนักแสดง หรือนักร้องที่ก�
ำลังเป็นที่
ชื่นชมของนักเรียนมาเข้าร่วมในการจับสลากด้วย
• การสุ่มเพลงจากเครื่องเล่นmp3
ซึ่งนักเรียนส่วนใหญ่
รู้จักเครื่องเล่นmp3 และการสุ่มเล่นเพลงในลักษณะนี้
อาจน�
ำมาตั้งเป็นโจทย์ปัญหาให้นักเรียนฝึกคิดได้